Redactie Ooglidwallen kunnen gecorrigeerd worden met behulp van plastische chirurgie.
Veel mensen hebben er last van: wallen onder de ogen. Deze wallen zijn het gevolg van het slapper worden van de huid en de spieren rondom de ogen. Af en toe ontstaan de wallen door vochtophoping in het ooglid. Met behulp van plastische chirurgie kunnen ooglidwallen gecorrigeerd. Dat heet met een medische term blepharoplastiek (blepharo betekent ooglid en plas-tiek komt van plastische chirurgie). De onderooglidcorrectie wordt vaak gecombineerd met een bovenooglidcorrectie.
De operatie kan uitgevoerd worden onder zowel plaatselijke verdoving als onder algehele narcose. De operatie onder plaatselijke verdoving vindt plaats in de polikliniek. In dat geval mag je na een paar uur alweer naar huis. Als je een gehele verdoving krijgt, word je voor een dag in het ziekenhuis opgenomen in de dagverpleging.
Bij de operatie wordt een klein sneetje gemaakt onder de oogharen van de onderoogleden. Vervolgens wordt het overtollige vet verwijderd en het overschot aan huid ook weggehaald. De resterende huid wordt strakgetrokken en gehecht. Littekens die ontstaan zijn vaak niet zichtbaar. Soms kan de ingreep ook via de binnenkant van het onderooglid plaatsvinden. Kraaienpootjes en wallen bij de jukbeenderen worden door het uitvoeren van de onderooglidcorrectie trouwens niet verwijderd.
Na een correctie van de oogleden
Na de uitgevoerde ooglidcorrectie kunnen de oogleden dik, blauw en gezwollen worden. In de regel is dit niet zo ernstig dat je niks meer kunt zien. Op de oogleden worden papieren plakkertjes aangebracht. Het is erg verstandig om thuis de oogleden met name de eerste dag goed te koelen met natte kompressen of een ijsbril. Ook is het raadzaam deze dag goed te rusten, waarmee pijn en zwelling worden daarmee tegengegaan. Pijnstillers zijn dan vaak niet nodig. Na ongeveer zeven dagen worden de hechtingen verwijderd.
De zorgverzekeraar vergoed de kosten van ooglidcorrecties meestal niet. Dit omdat de ingreep valt onder de cosmetische chirurgie, waar geen vergoedingsregeling voor bestaat.
Bron: Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie