Incontinentie bespreekbaar maken – enkele handige tips

Incontinentie is een aandoening waar heel wat mensen last van hebben – maar niettemin wordt het in veel gevallen nog altijd beschouwd als een taboe, wat het er voor die mensen natuurlijk niet eenvoudiger op maakt. Het bespreekbaar maken van incontinentie is zeker en vast belangrijk op sociaal vlak – want vaak doen gevoelens als schaamte de intrede, zowel tegenover familie als vrienden.

Hoe kan urine-incontinentie nu beter bespreekbaar gemaakt worden? Een vraag die een duidelijk antwoord verdient en dat kan het volgende overzicht bieden!

Incontinentie bespreekbaar maken – enkele handige tips

Hieronder enkele handige tips om urine-incontinentie bespreekbaar te maken, zowel voor het gezin als de persoon in kwestie:

1. Vertrouw op familie en gezin

Het eigen gezin of familie staan het dichtst bij de persoon die aan urine-incontinentie lijdt, dus het spreekt voor zich dat er geprobeerd wordt met deze personen te praten over het probleem. De eerste keer kan dat moeilijk zijn, maar zodra de initiële schaamte overwonnen is zal het zoveel gemakkelijker zijn om naar een goede oplossing te zoeken of samen maatregelen te nemen die de symptomen van de aandoening verminderen.

2. De meerwaarde van professionele hulp

Natuurlijk kan het ook gebeuren dat de persoon in kwestie een extra steun nodig heeft om te praten over zijn of haar urine-incontinentie. In dat geval is het een goed idee om beroep te doen op een psycholoog of andere specialist, bij wie het bespreken van de aandoening vrij kan gebeuren. Door niet te oordelen en een luisterend oor te bieden kan een dergelijke specialist precies de ondersteuning bieden die de persoon in kwestie nodig heeft om van gevoelens van schaamte en stress af te geraken.

3. De juiste maatregelen treffen

Het bespreekbaar maken van urine-incontinentie is echter niet enkel van belang om negatieve gevoelens en stress bij de persoon in kwestie te verminderen. Ook speelt het een grote rol bij het zoeken naar hulp en hulpmiddelen. Als er vrij over de aandoening gesproken kan worden, zal het voor naasten veel eenvoudiger zijn om maatregelen te treffen die het leef- en wooncomfort van de persoon in kwestie verbeteren!