Redactie Muggenbeet | De één krijgt een licht jeukend bultje en voor een ander geeft het flinke overlast.
Na nachtenlang het gezoem van de muggen te hebben aangehoord worden we dan tot overmaat van ramp ook nog getroffen door een prik. Toch zit er voor de vrouwtjesmug weinig anders op dan zich een weg te banen naar ons bloedvat. Doet ze dat niet dan zal ze niet voor nakomelingen kunnen zorgen. Het gevolg ervan is dat er weer nieuwe, verse muggen op zoek gaan naar ons bloedeiwit. Dat is wat ze nodig hebben voor de ontwikkeling van de eieren.
De mannetjesmug laat ons wel met rust, die heeft genoeg aan het sap van planten. De steek vindt plaats via de mond van de mug die de vorm heeft van een naald. Niet de steek zelf veroorzaakt de bulten en de jeuk maar het speeksel wat meekomt tijdens het steken. Daar zit de stof anticoagulantia in die ervoor zorgt dat het bloed niet stolt zodat de mug het op eenvoudige wijze uit het bloedvat kan opzuigen. Iedereen die gestoken wordt reageert er weer anders op.
De één zal er van af komen met een bijna niet jeukend bultje terwijl een ander grote dikke bulten, die erg jeuken, er aan over houdt. Het is ook afhankelijk van welke soort de muggenbeet komt. De meest voorkomende is de in de volksmond genoemde huismug. Deze waart s nachts door onze slaapkamers. De huismug legt haar eitjes het liefst op plekken waar wat water is achtergebleven, een plat dak, tuinvijver een plasje achtergebleven water etc. Het is dus verstandig om deze rondom het huis zo droog mogelijk te houden.
Ben je ondanks alles gestoken, ga dan niet krabben om infectie te voorkomen. Je kunt koelen met een koud kompres, deppen met azijn of een jeukstillende zalf gebruiken. Je kunt ook met je nagels een kruis in de huid zetten waardoor het spuug van de mug verder de huid wordt ingedrukt. Het lichaam zal dan sneller antistoffen aanmaken waardoor de jeuk verdwijnt.