Redactie In 2000, vlak na de oorlog in Joegoslavië, zijn wij met de auto naar Istrië in Kroatië gereden. Istrië had weinig onder de oorlog geleden, hoewel het toerisme in die tijd wel helemaal was ingezakt. De hotels waren naar westerse maatstaven erg sober. Zo was de eetzaal bij onze accommodatie bijvoorbeeld aan renovatie toe. Hiervoor was geen geld en dus moesten de verschillende gasten zoveel mogelijk bij elkaar aan tafel gaan zitten. Vooraf werd je ingedeeld aan welke tafel en bij wie je kwam te zitten. Hoewel ik normaal gesproken wel van rustig eten houd, had dit wel een bepaalde charme. Door de ingezakte economie, waren de prijzen voor levensonderhoud in die tijd erg hoog in Kroatië. Met name eten en drinken op terrasjes was erg duur.
Meren van Plitvice
De natuur in de omgeving waar wij verbleven, nabij Porec, was erg mooi en zeker de moeite waard. Vanuit het appartementencomplex zijn wij onder andere naar de meren van Plitvice gereden. Dit was een autorit van 5 uur enkele reis. De autorit voerde langs diverse kleine dorpjes die nagenoeg verlaten waren als gevolg van de oorlog. In deze dorpen had de oorlog ook haar sporen nagelaten in de vorm van afgebrande huizen en kogelgaten in verkeersborden. Dit heeft grote indruk op ons gemaakt. Vermoedelijk is deze oorlogsschade inmiddels hersteld. De meren waren prachtig en de lange reis meer dan waard. De zeven meren liggen op verschillende plateaus en staan in verbinding met elkaar door middel van een aantal watervallen. Het helderblauwe water is uniek!
Wij hadden tijdens de vakantie onze skeelers meegenomen. Een activiteit die zeer goed mogelijk was in de omgeving van ons appartement (Umag/Porec). Maar ook fietsen is hier prima mogelijk.
(ingezonden)