Redactie Stedentrip Antwerpen | Op ontdekkingstocht door ondergronds Antwerpen.
Alles wat je van een echte wereldstad mag verwachten kom je wanneer je een stedentrip boekt naar Antwerpen. De stad is een mix van cultuur en ontspanning en bezit nog prachtige architectonische bouwwerken. Antwerpen leeft. Slenteren door de Chinese en Joodse wijk, een bezoek aan de Antwerpse Zoo en alleen al genieten van al het moois in deze echte diamantenstad. De theaterbuurt in de wijk Quartier Latin en de trendy wijken Zuid en het Eilandje, in Antwerpen kun je overal merken dat je in een bruisende wereldstad terecht bent gekomen.
Ruige ontdekkingstocht in de Antwerpse ruien
Uniek in Europa zijn de Antwerpse ruien. Sinds 2005 kun je onder leiding van speciaal opgeleide gidsen een rondleiding meemaken in dit ondergrondse netwerk van middeleeuwse grachten en riolen. De goed opgeleide gids kan je alle bijzonderheden vertellen en zal je attenderen op de vele bezienswaardigheden onder de grond in Antwerpen.
Ontstaan van de ruien, eigenschappen en kenmerken
In de 11e eeuw bepaalden de natuurlijke waterlopen de grens van Antwerpen. Deze zijn in de loop der jaren uitgebreid met gegraven kanaaltjes en vesten. Het oude stadscentrum van Antwerpen kreeg hierdoor een netwerk van acht kilometer bevaarbare waterlopen. Doordat rond het jaar 1500 het getijdenverschil toenam van de Schelde kwam men met een probleem te zitten. Iedere keer bij laag tij liepen de ruien leeg en alles wat achter bleef was een slijkerige en stinkende hoeveelheid rommel waar ook de bewoners destijds hun afval nog eens bovenop gooiden. Het stadsbestuur van Antwerpen riep de inwoners op om de rui voor hun woning te overwelfen. Dit gebeurde en in 1880 was het zover dat heel het netwerk van ruien ondergronds lag. Vanaf dat moment ging het dienst doen als stadsriool.
De ruien
In 1999 is Antwerpen begonnen met een grote sanering van het afvalwater. Tijdens deze werkzaamheden kwam men de prachtige constructie van de ruien op het spoor en men ontdekte 200 verschillende gewelven. Vanuit de ruien werden de constructies van de bruggen goed zichtbaar. Ook kwam goed aan het licht hoe de inwoners van Antwerpen in de middeleeuwen met de ruien omgingen.
Voor een rondleiding door de ruien krijgen alle deelnemers eerst een plastic beschermpak aangereikt. Ook een paar laarzen en een zaklamp gaan mee naar beneden. De tocht begint per boot waarna men te voet verder gaat. Dankzij de gids wordt je veilig rondgeleid door de vochtige en donkere ruien. Misschien even beangstigend wanneer er bovengronds plots een hevige regenbui losbarst. Dan is het zaak om de ruien zo snel mogelijk te verlaten. Geen paniek, de gids is gewaarschuwd via een radiosysteem en leidt je veilig naar de de nooduitgang. De ruien worden nog steeds gebruikt om alle regenwater op te vangen en dan is het zaak om niet te lang ondergronds te blijven. Bij hevige regenval zijn er dan ook geen rondleidingen.
De ruien: ondergronds of bovengronds
Wie er erg tegen opziet om wat langere tijd onder de grond te vertoeven kan toch een goede indruk krijgen van de ruien. Op de Suikerrui bevindt zich het Ruihuis. Vanaf de loopbrug krijg je een goede indruk van wat de ruien nu eigenlijk zijn. Aangezien voor veel Nederlanders de stad Antwerpen zeker niet onbekend is, zijn er toch altijd nog veel van hen, die nog nimmer over de ruien hebben gehoord. Bij een volgend bezoek aan Antwerpen is dit dan zeker ook een must.
Bijzonderheden
De ruien zijn nooit bedoeld geweest om in te zwemmen maar de Antwerpse jongeren stoorden zich hier niet veel aan en zochten toch de ondergrondse verkoeling op. Wanneer men ontdekt werd door een scout moesten ze onmiddellijk het water uit, wat ze echter niet deden. Als straf nam de scout de kleding van de jongelui mee welke ze later, onder ouderlijk toezicht, weer op konden halen. Pas als zoonlief een flinke bestraffing had gekregen van zijn vader of moeder werd de kleding teruggegeven. Het zwemmen op zich was niet het grootste delict wat de scout dwars zat, maar wel dat de jongeren de wet overtraden door “in hun blootje” te zwemmen.
Een ander verhaal welke de ronde doet gaat over spuitgasten en ruiwerkers. Bij werkzaamheden in de ruien was men bang voor een ammoniakvergiftiging. Men begon met het laten afdalen van een vogelkooitje waarin een kanarie zat. Viel het vogeltje van zijn stokje, dan was er beneden te weinig zuurstof en moest men eerst de ruien verluchten. Pas dan konden de werkzaamheden aanvangen.
Bron: Toerisme Vlaanderen